maandag 8 december 2014

Oscar et la dame Rose

Oscar et la dame Rose

1)      Vat je eigen mening over de film samen in drie kernwoorden.
Filosofisch
Groeien
Gevoelig
2)      Is wat in de film aan bod komt (onderlinge relaties, gevoelens, ideeën) herkenbaar voor jou? Wat is wel herkenbaar? Wat niet?
Een herkenbaar onderwerp is het leven proberen te zien als iets waar men moet van genieten, lief hebben en plezier maken. Er zijn natuurlijk ook mindere momenten, maar die maken we allemaal mee. Probeer er daarom voor te zorgen dat eer ook positieve momenten zijn, en soms moet je zelf geen moeite doen. Als je goed in je omgeving kijkt …
Waar ik meer moeite mee heb, wat in de film anders was, is dat ik wel schrik heb van het onbekende na ‘het aardse bestaan’. Alhoewel ik toch denk dat wanneer je ouder bent je daar minder of zelfs geen angst voor hebt. Omdat je al ‘alles’ gezien hebt wat er te zien valt. Daardoor wordt je niet meer verrast, en is de dood juist wel een soort van verrassing omdat je naar het onbekende gaat. Volgens mij is dat een soort ‘Sinterklaas-gevoel’. Je weet dat je een pakje krijgt alleen weet je niet wat erin zit, en ben je enorm nieuwsgierig.
3)      Kies drie scènes uit de film die je hebben aangesproken (positief of negatief). Beschrijf ze zo duidelijk mogelijk en noteer per scène welke gevoelens voor jou de overhand hadden.
a.      De scène in het kerkje. Rose had Oscar meegenomen naar de woning van God, terwijl dit eigenlijk niet mag. Oscar had hem verstopt in een super grote namaak taart, en zo krijg Rose hem mee naar buiten. Daar besproken ze God, omdat Oscar vond dat Jezus er niet zo sterk uitzag. Ze legde hem uit dat iedereen lijdt, en dat we dit niet kunnen voorkomen. Daarom lijdt God ook, zodat hij ons kan verstaan.
De gevoelens die bij mij naar boven kwamen in deze scène waren besef en realisatie. Omdat ik besefte dat we het lijden niet kunnen ontlopen. En daarom moeten we genieten.
b.      Een tweede scène uit die film die mij aansprak is wanneer Oscar was weggelopen uit de kliniek en naar het huis van Rose was gevlucht. Het was Kerstmis en het lag dus vol met sneeuw. De kinderen en mama van Rose waren er ook. Zij lieten Oscar binnen in huis. Rose heeft toen voor hem gezorgd alsof het haar eigen kind was. Daarna belde ze de ouders van Oscar op, en verwittigde ze ook de kliniek. De gevoelens die hier het krachtigste waren bij mij waren gemis en liefde. Ik kreeg toen ook een beetje het gevoel dat ik bij iemand wou zijn waarmee ik goed overeen kom. Zeker omdat het Kerstmis was tijdens de film, dat schept gezelligheid en een warme sfeer. Op zo’n momenten wil je samen zijn met mensen die je graag hebt.
c.       Een laatste scène die iets opriep bij mij zijn eigenlijk meerdere scènes. Iedere keer als hij een brief schreef naar God. Rose had hem gezegd dat hij aan God moest vertellen hoe hij zich voelde, en als Hij hem wou helpen. Dat deed hij dan ook. Iedere keer kwam de gedachte bij mij op dat je sommige dingen kwijt moet maar dat het niet altijd makkelijk is om dat aan iemand te vertellen. Een soort gevoel van onzekerheid had dan de overhand bij mij. Omdat je niet altijd zeker bent hoe die persoon zal reageren of als hij zijn mond zal kunnen houden als je wilt dat het niet wordt door verteld.

4)      Op welke manier hebben de drie scènes die je hierboven vermeldde met je eigen levenservaringen/levensvisie te maken?
a.       Ik ben de laatste jaren tot het besef gekomen dat we ons niet altijd moeten druk maken in bepaalde zaken. We moeten vooral genieten van de momenten die we meemaken, en beseffen dat er wredere dingen zijn op de wereld. Ik weet dat het cliché is maar we hebben maar één leven, en we moeten ervan genieten.
b.      Ik houd wel van zo’n gezellige “Kerstmismomenten” waarbij het koud is buiten, het al snel donker is waardoor je veel lichtjes ziet. Het is een enorm sfeervolle periode, en als je die momenten kunt delen met vrienden en/of geliefden dan worden dat fantastische periodes. Daarom houd ik meer van de winter en sneeuw dan van de zomer en warmte.
c.       Dit gevoel heb ik ook al eens gehad. Soms zijn er zaken die je kwijt wilt maar die nogal moeilijk te verwoorden zijn. en het is ook niet makkelijk om de juiste persoon soms te vinden aan wie je het moet vertellen. Uiteindelijk heb ik mijn zeg wel kunnen doen en dat luchtte enorm op.
5)      Verwerkingsopdracht

Dag Ruben

Alles nog in orde daar? Hoe gaan de studies momenteel?
Met mij is alles oké. Ook met mijn studies lukt het goed. Ik vind het een hele leuke richting. Het is eigenlijk in verband met mijn studies dat ik deze brief schrijf naar jouw. We hebben namelijk de film ‘Oscar et la dame Rose’ gezien in het vak ‘RZL’, Religie, Zingeving en Levensbeschouwing.  Zoals je al kan horen aan de titel was het een Franstalige film. Maar wel de moeite om eens te bekijken.

Het verhaal gaat over een jongentje genaamd Oscar. Hij heeft kanker en zit daarom op school in de kliniek met andere kinderen die ook ernstige ziektes hebben. Hij is de lolbroek van de klas. Maar Oscar heeft namelijk nog maar 10 dagen te leven. De dokters waren niet van plan om het hem te vertellen, maar hij is er zelf achter gekomen. Hij heeft de dokter, die in gesprek was met zijn ouders, namelijk afgeluisterd. Het kwam niet echt als een schok voor Oscar, ik vermoed dat hij het voelde aankomen. Vandaar dat hij zoveel stoten uithaalde in de klas, omdat hij nog wou genieten van de momenten die hij had. Maar wanneer Oscar terug loopt naar zijn kamer nadat hij zijn ouders en de dokter heeft afgeluisterd botst hij tegen een net geklede dame. Ze heeft namelijk enkel roze kleren aan. De dame, Rose genaamd, verwijt Oscar dat hij beter uit zijn doppen moet kijken en gebruikt hiervoor redelijk gemene taal. Maar Oscar vindt haar taalgebruik eigenlijk wel grappig. Eenmaal terug op zijn kamer wil hij met niemand meer spreken. De dokters en zijn ouders weten niet wat te doen. Tot op het moment dat Oscar zegt dat hij enkel nog met “de roze dame” wil spreken. De dokters beginnen te denken en komen tot het besluit dat hij Rose, de pizzakoerierster, bedoelt. Met veel tegenstribbelen gaat ze akkoord om met Oscar te praten. Tegen de verwachtingen van Rose in raken ze aan de praat, en zien we het ontstaan van een hechte band tot stand komen. Rose vertelt dat ze iedere dag op bezoek zal komen, en dat Oscar iedere dag moet leven als tien jaar. Zo gezegd, zo gedaan. Iedere ochtend als hij opstaat is hij tien jaar ouder en begeleid Rose hem in zijn verdere leven.

Persoonlijk vind ik het een prachtig onderwerp. Een jongentje van rond de 10 jaar schat ik die de laatste dagen van zijn leven beleeft als de laatste 80 jaar. De manier waarop Rose hem zijn gelukkigste periode laat beleven is werkelijk fantastisch. Het is een film die over de dood gaat, maar waarin dit niet echt het hoofdonderwerp is volgens mij. Veeleer de vriendschap, het geloof, genieten en de liefde staan centraal in deze film. Er ontstaat namelijk een hele mooie band tussen Oscar en Rose. Want het is door Oscar dat Rose verandert van een harde tante naar een zorgzame moeder. Ook de liefde is natuurlijk een thema in de film. Oscar is namelijk verliefd op Peggy, het meisje met een blauwe kleur. Maar omdat hij niet goed weet hoe hij dit moet aanpakken vraagt hij hulp aan Rose. Zij begeleidt hem eigenlijk doorheen zijn ‘ganse’ leven. Een ander onderwerp in deze film is geloof. Het geloof in God, maar ook het geloof in jezelf. Door de kracht die Oscar in hem heeft zegt hij aan Peggy dat hij haar graag ziet, en zorgt hij ervoor dat de laatste dagen van zijn leven de beste jaren van zijn leven zijn. Het genieten in deze film heeft ook een belangrijke rol. Je kan het op twee manieren bekijken volgens mij. Één, probeer om je niet te veel te focussen op je problemen. Er zijn mensen die er namelijk veel erger aan toe zijn. Daarom is het van groot belang om plezier te maken in het leven. En twee, leer ook het mooie in jouw omgeving te zien en daarvan te genieten. Het zijn de kleine zaken die namelijk onmisbaar zijn.


Dit staat ook een beetje gelijk met mijn eigen visie. Maar dat wist je misschien al, hé Ruben. Ik ben nogal iemand die snel stress heeft voor soms de meest idiote zaken. Maar de laatste jaren heb ik mezelf geleerd om daar losser in te zijn. Als een toets eens niet gelukt is, ‘so be it’. Er zijn belangrijkere dingen. Het leven is er om er gelukkig door te dartelen. En soms val je wel eens over een steentje, of over een grote blok. En hoe groter die steen, hoe meer pijn je hebt, en hoe langer je blijft liggen. Maar je moet altijd weer opstaan en verder proberen te dartelen. Weet wel dat je niet op je eentje hoeft te dartelen of te vallen. Je vrienden en familie lopen met je mee. Maar ook de vlinders rondom jou, de insecten op de grond, de natuur in zijn geheel. Als je al het positieve in deze zaken ziet, dan sta je veel gelukkiger in het leven. Dat is toch iets waar we het met z’n allen over eens zijn, we willen gelukkig zijn. Geluk is niet voor iedereen hetzelfde, maar we willen het wel allemaal zijn. Daarom is het ook belangrijk dat we elkaar daarin respecteren. Dat de ander niet dezelfde waarde en normen heeft, en niet dezelfde eisen heeft als iemand anders.

woensdag 3 december 2014

"Laughing With"

Laughing With - Regina Spektor



Dit is een liedje waarin zangeres Regina Spektor aankaart dat iedereen met God lacht maar nooit naar hem lacht. Maar wanneer we ons in moeilijke situaties bevinden lachen we niet meer met Hem. Omdat Hij dan voor een soort veiligheid of hoop zorgt, juist omdat we geen andere weg meer zien. "Je zou je dan maar eens moeten voorstellen dat Hij toch bestaat."

woensdag 29 oktober 2014

Inleveren voor of tegen het neoliberalisme

Dag allemaal

Tijdens één van onze eerste lessen RZL kregen we de geschreven mening van Paul Verhaeghe over het neoliberalisme voorgeschoteld. Niet gemakkelijk om mee te beginnen. Hij heeft het erover dat de neoliberale samenleving eigenlijk mislukt is.

Ik zal 4 van de zovele ideeën van hem met jullie bespreken. Voor diegene die ze allemaal wel eens willen lezen of horen kan je terecht op onderstaande link. Of bekijk gewoon het filmpje.

http://westrikeback.vooruit.be/wp-content/uploads/2012/01/LezingPaulVerhaeghe-Neoliberalisme1.pdf


1) 'Er blijft maar één dominant discours meer over, met name het economische. Wij leven in een neoliberale samenleving waarin alles een product geworden is.

'Alles draait om het geld. Zolang het maar opbrengt. Dan ben je geslaagd in het leven, als je veel geld hebt verdient.' Dit vind ik niet correct. We moeten in het leven niet werken, werken, werken om dan later wanneer je met pensioen bent een mooi huis te hebben, en een mooie auto. Ik vind dat je in het leven moet genieten en plezier maken, en om je te kunnen onderhouden zodat je een huis hebt, en zodat je een auto hebt, moet je werken en geld verdienen. Maar dat mag niet de nummer 1 prioriteit zijn. We zitten nu wel in zo'n situatie dat het moeilijk wordt zonder geld, en dat we na school de rest van ons leven moeten werken. Daarom vind ik het belangrijk dat men iets doet wat men graag doet. Ook al verdient het niet veel.


2) 'Het neoliberalisme is ronduit gevaarlijk op psychologisch vlak. Het is gevaarlijk omdat dit systeem het slechtste in de mens naar boven haalt en het beste onderdrukt.'

Doordat we altijd maar meer geld moeten verdienen denken we niet meer aan de situatie van de ander. Het zorgt ervoor dat we steeds maar meer en meer willen, en dus moeten we zogezegd altijd beter doen dan de ander. Soms is het moeilijk om beter te zijn dan de ander, dus breken we de ander gewoon af. Het is jammerlijk om te horen maar zo gebeurt het echt.

3) 'Mensen hoeven niet gezegd te worden wat ze moeten denken, elke vorm van indoctrinatie is vrijheidsberoving, en zeker het onderwijs mag zich daar niet aan bezondigen.'

Een paar regels eerder in het artikel werd er gezegd: 'Verhoog het inschrijvingsgeld voor alle opleidingen die niet aansluiten bij het bedrijfsleven, verlaag het voor alles wat wel rendeert.' Paul Verhaeghe wil dus zeggen dat dit niet kan. De mensen hebben dan niet meer de volledige vrijheid om te studeren wat ze willen, en kunnen zo hun talenten niet benutten. Dit is dus compleet verkeerd. Ik begrijp wel dat wanneer er voor een bepaalde job te weinig werknemers zijn mensen misschien de loon van die job moeten optrekken, en omgekeerd, omdat de samenleving nu éénmaal zo in elkaar zit. Maar ik begrijp niet dat het zo ver is kunnen komen. Want dit wil dus zeggen dat iemand die leerkracht is veel verdiend wanneer er weinig leraren zijn, en weinig verdient als er veel zijn. Terwijl die persoon even goed zijn werk doet (of even slecht natuurlijk :) ). Men zou zijn loon moeten krijgen op basis van zijn werk, van zijn prestatie. En niet op basis van het feit dat er veel of weinig werknemers zijn in die sector. En wanneer er dan te veel werkzoekers zijn in een bepaalde sector, dan is het aan die werkzoeker om het initiatief te nemen om voor een bepaalde tijd ander werk te zoeken, of om beter te doen dan de werknemers op dat moment.

4) 'Nooit waren we zo vrij. Nooit hebben we ons zo machteloos gevoeld.' We zijn vrij, in de betekenis dat we op religie kunnen spuwen, dat we op seksueel vlak zo ongeveer alles moeten uitproberen wat vroeger verboden was, en dat we om het even welke politieke stroming mogen aanhangen. dat kan allemaal omdat die zaken geen enkel belang meer hebben. It's the economy, stupid!

Dit klopt helemaal vind ik. Zoals hij later in zijn toespraak ook zegt leverden de stakingen vroeger iets op omdat die gericht waren tegen 'de patrons'. "Maar tegenwoordig heb je die niet meer. Nu zijn er stakingen tegen 'het systeem', maar niemand krijgt het te pakken. Vandaar dat we ons machteloos voelen en vandaar het zinloos geweld", zegt P. Verhaeghe. Ik geef hem hierin volledig gelijk. Je kan niets beginnen tegen het systeem omdat alles aan elkaar hangt. Je kan het systeem wel in kleine mate aanpassen, maar je kan het niet wijzigen of veranderen. We hebben dus zelf voor de problemen gezorgd, en we geraken er momenteel niet meer uit omdat je het systeem niet kunt veranderen.

Respect



Dit is voor mij de belangrijkste waarde.

Ik weet dat je dit heel ruim kunt vatten, maar juist omdat het overal toepasbaar is vind ik deze waarde zo belangrijk. Mensen moeten elkaar nog iets meer respecteren vind ik. Het is normaal dat je onbewust al een mening hebt over een persoon die je nog maar net kent, maar probeer die persoon te respecteren en misschien te bedenken waarom die persoon zo is.

In het respect zit ook een vorm van liefde. Als iemand iets laat vallen en die persoon heeft zijn of haar handen vol dan help je die persoon gewoon eventjes. Of als iemand spreekt luister je, daarna kan je jouw zeg doen.

Door respectvoller te zijn leren we ook verdraagzamer zijn tegenover anderen. Dat vind ik ook een belangrijk gegeven in het leven, verdraagzaamheid. Niet voor het minste gefrustreerd raken, maar leren verdragen dat sommige mensen zo in elkaar zitten.

demotivational poster RESPECT IS A TWO WAY STREET

Children See, Children Do

Kinderen, onze toekomst, ze zijn toch zo belangrijk.


Het is een feit, kinderen apen na. Daarom is het zo belangrijk dat wij een goed voorbeeld, rolmodel zijn voor de jeugd. Zo leren ze onbewust wat kan en niet kan.
Daarom zou het wel fijn zijn mocht men zich nog wat beter gedragen. Niet enkel in het bijzijn van kinderen, maar ook op andere momenten!

dinsdag 28 oktober 2014

Klassengesprek over waarden

Hallo allemaal

Tijdens onze laatste les RZL voor de herfstvakantie hebben we onze belangrijkste waarden aan elkaar voorgesteld. Ik vond het wel interessant en leuk om te zien dat het bij iedereen wel wat anders was. Sommigen vinden familie belangrijker dan vrienden, anderen vinden vriendschap dan weer belangrijker. Het hangt allemaal af van de ervaringen die je hebt meegemaakt en de mensen die je rondom jou hebt.

Persoonlijk vind ik het wel goed dat iedereen andere waarden voorop zet. Het zijn andere brillen om door te kijken, dat vind ik best wel interessant. Zo leren we van elkaar. Ook zorgt dit voor creativiteit in onze samenleving.


Wat is geloven, wie is God?

Dag lezertjes

Weer eens een moeilijke thema dat ik wil bespreken met jullie. Wat is geloven, en wie is God?
Ik denk dat als je gelovige bent je gelooft in een bepaalde kracht binnenin jezelf. Een soort motivatie, een soort nieuwe energie die in je zit. Maar omdat dit moeilijk te vatten is heeft men daar volgens mij een menselijk karakter aan gegeven, namelijk God. Ik denk dus dat je gelooft in je eigen waarden en normen, maar ook in je eigen kunnen en kracht. De Bijbel zie ik dan eerder als een soort leidraad van de waarden en normen waarin je gelooft (of waarin je niet gelooft). Daarom heb je ook veel christenen die bijvoorbeeld niet 100% akkoord zijn met de Bijbel, maar die wel geloven in hun eigen waarden en normen die voor een stuk overeen komen met het christelijke boek.
Je hebt natuurlijk ook mensen die geloven dat God jouw die kracht, die energie moet geven. En dat als je die kracht wil hebben, je moet bidden en 'zijn' waarden en normen volgen. Ze denken dus dat God echt aanwezig is en op ons neerkijkt. Als dat zo is weet ik niet, maar ik geloof het allesinds niet.

Volgens mij moeten we kijken binnenin onszelf als we iets willen bereiken. Kijken naar ons eigen doorzettingsvermogen en naar onze eigen kwaliteiten. Stel je eigen waarden en normen op door de ervaringen die je hebt meegemaakt en zorg ervoor dat je daar achter staat.

Met deze twee afbeeldingen wil ik nog eens aantonen dat je God kunt vervangen door jezelf. Dat de kracht en de moed in jezelf zit. Maar omdat dit moeilijk te vatten is heeft men daar de naam God aan gegeven. (Wat later dan op allemaal verkeerde manieren gebruikt is. Maar goed, dat is dan misschien voor een andere keer.)

Cookies


Cookies




Vriendschap vind ik iets heel belangrijk in het leven. Je mag nog op de mooiste plaats ter wereld zijn, als je jouw plezier en geluk niet kunt delen met iemand anders heb je er niet veel aan. Een film die dit goed illustreert is 'Into The Wild'.

Je hebt heel veel aan een goede vriend. Het is met hen dat je het meeste plezier maakt, en het zijn zij die je helpen als het moeilijk gaat.

Geluk

Hey Hey Ho

De vraag die deze keer aan ons werd gesteld is: "Wat is voor jou geluk?". Een moeilijke vraag volgens mij. Maar ik denk een antwoord klaar te hebben voor jullie :)

Ik denk dat geluk constant rondom ons aanwezig is. Alleen moet je het dan wel opmerken, en er dan ook van genieten. De ene wordt bijvoorbeeld gelukkig van de zon, de andere van sneeuw, van gezelschap, van de kleur rood, van muziek, van de stilte, ... en ga zo maar door. Geluk is dus altijd aanwezig, je moet gewoon even de tijd nemen om het op te merken, en zoals al gezegd, er dan ook van genieten. En het ongeluk, dat we meestal wel opmerken, gewoon even laten voor wat het is. (Dan heb ik het wel over de kleine probleempjes in het leven, en niet over serieuze zaken)

Waar ik gelukkig van wordt? Van vanalles. Van gezelschap, muziek, rust, natuur, lachen, floorball, sneeuw, zon, gezelligheid, ... en nog zoveel meer.

Wie/Wat geeft zin aan mijn leven?

Hallo allemaal

Wie of wat geeft zin aan ons leven?
Volgens mij start het allemaal met het stellen van deze vraag. Wanneer je het zo druk hebt dat je geen kant meer uit kan moet je bij jezelf denken "wat is voor mij het belangrijkste, wat maakt mij gelukkig?". Dan zie je het allemaal veel positiever.

Wie, wat mij gelukkig maakt?
Het plezier dat ik heb bij mijn vrienden. "Wat heb je aan geluk als je het niet kunt delen?" Genieten van elk moment. We bepalen zelf hoe we door het leven gaan, en als we zitten te klagen of te zagen hebben we dat aan onszelf te danken. Je zal af en toe wel iets moeten doen waar je niet zo blij van wordt, maar hopelijk heb je meer momenten waar je wel blij van wordt.
Iets wat mij nog gelukkig maakt is mijn sport, floorball. Iedere keer dat ik naar de training mag ben ik gelukkig. Na iedere training of match denk ik alweer aan de volgende. Natuurlijk, vrienden en familie komen op de eerste plaats, maar floorball komt toch aardig dicht in de buurt ;)

zaterdag 25 oktober 2014

PKG-schaal

Voor het vak RZL hebben we een testje moeten afleggen. Namelijk de PKG-schaal. Wat is de PKG-schaal precies?  Dat zal ik even kort voor jullie uitleggen.

De PKG-schaal staat voor Post-Kritische Geloofsschaal. Aan de hand van deze schaal kan je zien wat voor soort gelovige/ongelovige je bent. Je geeft dus een antwoord op een paar vragen, die antwoorden worden dan verwerkt tot een resultaat dat wordt voorgesteld op een schematische wijze.
Mijn resultaten:

Externe Kritiek => 4
Relativisme => 4
Tweede Naïviteit => 3
Letterlijk Geloof => 1

Ik kan mij wel vinden in deze resultaten. Ik geloof niet dat er een God bestaat, maar ik geloof wel dat God een symbolische betekenis kan hebben. Ik bedoel daarmee dat er mensen zijn die geloven in een bepaalde kracht binnenin zichzelf, en dat misschien wel iedereen die kracht bezit. En God is gewoon een naam die aan deze kracht gegeven werd. Net zoals Boeddha of Allah of een andere god.

Floorball

Hallo iedereen

Op 15 oktober mochten we een voorwerp meenemen naar de les die heel belangrijk is ons leven. Mijn voorwerp was een 'floorballstick'. Maar omdat dit wat moeilijk was om mee te nemen heb ik een foto mee genomen waarop ik aan het spelen ben.



Ik hoor het u al zeggen; 'Wat is floorball?' Wel, floorball is eigenlijk het beste te vergelijken met ijshockey. Zoals je kunt zien op de foto heb je een boarding rondom het veld zodat de bal eigenlijk constant in het spel blijft (tenzij de bal over de boarding wordt geschoten natuurlijk). Net zoals in ijshockey kan je ook achter het doel lopen met de bal. De goals zijn praktisch dezelfde, en ook de keeper draagt een gelijkaardig pak zoals in het ijshockey. De grootste verschillen zijn dat wij niet op ijs spelen maar gewoon in een zaal. Dat de spelers geen bescherming dragen, en dat er gespeeld wordt met een bal in plaats van een puck.

Floorball is een zeer belangrijk stuk van mijn leven. Waarom? Telkens als ik aan het spelen ben voel ik mij gelukkig. Ik ben omgeven door mijn vrienden, en speel (voor mij dan toch) de tofste sport die er is. 

Mijn grootste ervaring tot nu toe, zijn de kwalificaties met de Nationale U19 in  Italië. Daar zijn wel niet verder geraakt dan de halve finale waardoor we niet naar het Wereldkampioenschap konden, maar toch is het één van mijn mooiste momenten.

Mocht je zelf ook zin hebben om eens te proberen aarzel dan niet ;) Op de volgende link staan alle clubs van België die je gerust eens kunt contacteren. 

zaterdag 4 oktober 2014

Leven na de dood ?

Leven na de dood ?

Is er leven na de dood? Een vraag die al zo vele malen gesteld is maar waar nog steeds geen antwoord op bestaat. Sommigen denken het antwoord wel te weten, maar al bij al zijn dat toch ook maar meningen.

Wat ik denk?
Ik denk niet dat er zoiets bestaat als leven na de dood, maar ergens hoop ik wel dat het niet zomaar gedaan is. Hoe dat er dan uit zou zien weet ik niet. Volgens mij heb ik het gewoon moeilijk om te accepteren dat het echt gedaan is na dit leven. Een reden waarom ik het misschien niet wil accepteren is omdat ik een hele goeie band had met mijn Meter. Zij was de enige van mijn grootouders die ik echt gekend heb (alle andere zijn veel vroeger overleden).  Gewoon de gedachte alleen al dat je na 60, 70, 80 jaar (hopelijk niet veel vroeger) ligt te rotten in de grond voor duizenden jaren... dat voelt niet helemaal goed aan bij mij. En toch denk ik dat het zo is, maar ik hoop van niet :)

En jij, wat denk jij ?

zaterdag 27 september 2014

1) Hoe zie ik de maatschappij / samenleving vandaag de dag?

1) Hoe zie ik de maatschappij / samenleving vandaag de dag?
Tijdens ons eerste contactmoment binnen de les RZL was het de bedoeling dat iedereen 5 foto's meenam en aan de hand van deze foto's uitlegde hoe hij/zij de samenleving zag. Dit gebeurde in kleine groepjes zodat iedereen zijn of haar zeg kon doen. De 5 foto's die ik besproken heb zal ik jullie eens voorleggen.

Het zou tof zijn mochten jullie ook je eigen mening eens delen!



Dit is mijn eerste afbeelding. Deze geeft weer dat we een multiculturele samenleving hebben. Een multiculturele samenleving zorgt volgens mij voor veel oplossing, maar draagt ook zijn problemen met zich mee. Het positieve is dat als vele verschillende culturen samen komen dat men van elkaar kan leren. De mens kan zijn visie verwijden door te luisteren en te leren van anderen. Dit zorgt er ook voor dat iedereen en alles veel sneller evolueert. Een mooi voorbeeld hiervan is onze technologie. We  moeten nog niet zo ver terug gaan als we het hebben over de eerste telefoon, computer,... en als we kijken naar vandaag, dan staan we daar al heel ver in. Een negatief aspect aan zo'n samenleving is doordat iedereen zijn eigen visie heeft, er vele verschillende zijn waardoor de kans op meningsverschillen groter is. En dat is nu zozeer nog niet het probleem, maar wel als men niet wil luisteren naar andere meningen. Dit zorgt voor vele conflicten in onze maatschappij en op onze wereld.




Mijn tweede afbeelding toont de overbevolking aan. Dit is volgens mij een groot probleem. Het zorgt er niet enkel voor dat bepaalde mensen niet aan een job kunnen komen, er verschillende visie's zijn die soms leiden tot conflicten, maar ook dat er te weinig grondstoffen zijn om de gehele bevolking te bevoorraden. Dit leidt tot hongersnoden, niet genoeg elektriciteit, te veel bomen die worden omgekapt,... m.a.w. de natuur en de aarde komen aan hun laatste krachten!!




Deze afbeelding geeft de manier van leven aan bij de meerderheid van de bevolking. Volgens mij is dit een foute manier van leven, en missen we zo de essentie van het bestaan.
Het leven is meer dan werken en geld verdienen om een mooi huis te kopen. Het leven moet genieten zijn, zodat men gelukkig wordt.
Het 'echte' geluk is het persoonlijke geluk dat je bepaald met je eigen noden en behoeften, volgens mij dan toch. Die noden en behoeften kunnen bijvoorbeeld zijn dat je mensen in moeilijke situaties wil helpen, of dat je een kind hebt,... Om mijn standpunt wat duidelijker te maken heb ik hier een filmpje dat mij geholpen heeft om een keuze te maken in mijn studies.





Deze voorlaatste afbeelding toont aan dat onze maatschappij niet meer zonder technologie kan. Ook in dit geval zijn er voor- en nadelen. Een paar voordelen zijn bijvoorbeeld dat men met elkaar kan communiceren via verschillende toepassingen en op grootte afstand van elkaar. De productie van allerhande producten gebeurt nu veel sneller dan vroeger, en nog zoveel meer. Wat de negatieve aspecten betreft zijn er volgens mij niet zoveel als we soms denken. Er zijn er wel maar om nog eens het bekende voorbeeld van een groepje jongeren te geven die i.p.v. met elkaar te praten, elk met hun gsm bezig is. Dit is volgens mij geen negatief aspect van de technologie, maar van de gebruiker. De gebruiker moet zijn gsm gebruiken om bijvoorbeeld iemand te contacteren die niet dichtbij is wanneer hij in de 'goede' situatie verkeerd. Als je bij je vrienden bent lijkt het mij logisch dat je met elkaar praat.




Mijn laatste afbeelding gaat erover dat mensen niet altijd bewust zijn van de grote armoede, en de grote problemen die er heersen op andere plaatsen in de wereld. Geld geven aan hulporganisaties is al een stap in de goede richting, maar zelf actie ondernemen is nog een veel grotere stap. Als individu is het natuurlijk moeilijk om daarin succes te behalen, maar als samenleving kunnen we daar wel grote dingen in bereiken.


Een nieuwe start

Hallo

Mijn naam is Arpad. Onlangs ben ik 19 geworden en heb ik mij ingeschreven voor de opleiding Bachelor Lager Onderwijs in het Vives te Tielt.
Wij hebben namelijk de opdracht gekregen om voor het vak RZL, Religie, Zingeving en Levensbeschouwing, een blog aan te maken waar wij gedurende dit semester artikels, foto's, filmpjes,... zullen op posten die passen bij de thema's. In deze blog zal je dus mijn visie terug vinden over deze thema's.
Voel je vrij om deze te lezen en te becommentariëren!

Alvast Bedankt, en tot de volgende !

Arpad